Succumbed and the Surviving : Review and Relive

 Succumbed and the Surviving : Review and Relive

                                                                                                                                                     
We began this blog to connect with the survivors, the mourners,  the bereaved to let them know that all consolation, comfort comes only from the Word of God and that God continues to send His word to heal them.

In this season, devastated, demotivated, disgruntled, disappointed people need a therapy,  remedy,  panacea to come out of this syndrome.   

Just as the doctor orders his patients to be on medications and vitamin supplements for a much longer period, we need to hold on to the following principles to not just live, but live a life that is pleasing to God, live a life that accomplishes the purposes of God,  live a life which reveals the person of Christ in us.

This prescription should be followed, not for a month, but for lifetime.

LOOSE NOT THE PEACE OF JESUS

John 16:33  These things I have spoken unto you, that in me ye might have peace. In the world ye shall have tribulation: but be of good cheer; I have overcome the world.

BE PATIENT  IN TRIBULATION

Heb 10:36  For ye have need of patience, that, after ye have done the will of God, ye might receive the promise.

SEEK AND DWELL IN HIS PRESENCE

Exo 33:14  And he said, My presence shall go with thee, and I will give thee rest.

PRAISE GOD FOR  HIS PROVIDENCE

Psa 41:2  The LORD will preserve him, and keep him alive; and he shall be blessed upon the earth: and thou wilt not deliver him unto the will of his enemies.

LAY HOLD OF THE PROMISE OF ETERNAL LIFE

1Jn_5:11  And this is the record, that God hath given to us eternal life, and this life is in his Son.

God bless you…meet you soon!

இறந்தோரும், இருப்போரும் : ஆய்வுசெயதிடு! அர்ப்பணித்திடு!

 இறந்தோரும், இருப்போரும் : ஆய்வுசெயதிடு! அர்ப்பணித்திடு!

                                                                                                                                                                        உறவுகளையும், உடல்சுகத்தையும், ஊக்கத்தையும் இழந்து தவித்து துயரத்தில் வாடும் அன்பர்களுக்கு தேவனுடைய வார்த்தை மட்டுமே, தேவனிடத்திலிருந்து வரும் வார்த்தை மட்டுமே ஆறுதலையும், தேறுதலையும், தைரியத்தையும் கொடுக்கும்  என்ற சத்தியத்தை நிலைநாட்டும் நோக்கத்துடன் இந்த வலைபதிவை ஆரம்பித்தோம்.  

                                                                                                                                                                           மெய்யாகவே, இந்த பெருந்தொற்றின் நாட்களில்,  உடைந்து, உருக்குலைத்து, சிதைந்த, ஏமாற்றமடைந்த மக்களுக்கு ஒரு மருந்து, ஒரு பிசின் தைலம் அவசியம்.

                                                                                                                                                               வியாதியிலிருந்து மீண்டாலும்,  நீண்ட நாட்கள் மருந்தையும் விட்டமின் மாத்திரைகளையும் எடுத்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று மருத்துவர் சொல்வதுபோல்,  நாம் உயிர்வாழ,  தேவனுக்கு பிரியமான ஒரு வாழ்க்கையை வாழ,   தேவத்தீர்மானங்களை நிறைவேற்றும் ஒரு வாழ்க்கை வாழ,  நமக்குள் கிறிஸ்துவை பிரதிபலிக்கும் ஒரு வாழ்வினை வாழ, பின்வரும் காரியங்களை கைகொள்ளவேண்டும்.

                                                                                                                                                                      இந்த மருத்துவத்தை, ஒரு மாதமல்ல, உங்கள் வாழ்நாள் முழுக்க எடுக்கவேண்டும். 

இயேசுவின் சமாதானத்தை இழக்காதிருங்கள் 

யோவான் 16:33  என்னிடத்தில் உங்களுக்குச் சமாதானம் உண்டாயிருக்கும் பொருட்டு இவைகளை உங்களுக்குச் சொன்னேன். உலகத்தில் உங்களுக்கு உபத்திரவம் உண்டு, ஆனாலும் திடன்கொள்ளுங்கள்; நான் உலகத்தை ஜெயித்தேன் என்றார்

உபத்திரவத்தில் பொறுமையாயிருங்கள்  

எபிரேயர் 10:36  நீங்கள் தேவனுடைய சித்தத்தின்படி செய்து, வாக்குத்தத்தம்பண்ணப்பட்டதைப் பெறும்படிக்குப் பொறுமை உங்களுக்கு வேண்டியதாயிருக்கிறது

தேவசமூகத்தை நித்தமும் நாடித் தேடுங்கள்

யாத்திராகமம் 33:14  அதற்கு அவர்: என் சமுகம் உனக்கு முன்பாகச் செல்லும், நான் உனக்கு இளைப்பாறுதல் தருவேன் என்றார்                                                                                                                                                                                தேவன் தந்த புதுவாழ்விற்காக அவரை ஸ்தோத்தரியுங்கள்

சங்கீதம் 41:2   கர்த்தர் அவனைப் பாதுகாத்து அவனை உயிரோடே வைப்பார்; பூமியில் அவன் பாக்கியவானாயிருப்பான்; அவன் சத்துருக்களின் இஷ்டத்திற்கு நீர் அவனை ஒப்புக்கொடீர்

நித்தியஜீவனுக்கான வாக்குத்தத்தை பற்றிக்கொள்ளுங்கள்

1 யோவான் 5:11 தேவன் நமக்கு நித்திய ஜீவனைத் தந்திருக்கிறார், அந்த ஜீவன் அவருடைய குமாரனில் இருக்கிறதென்பதே அந்தச்சாட்சியாம்.

கர்த்தர் தாமே உங்களை ஆசீர்வதிப்பாராக….மறுபடியும் சந்திப்போம்!

சத்தியம் 5#வாக்குத்தத்தம் (இறந்தோரும், இருப்போரும்)

சத்தியம் 5#வாக்குத்தத்தம் (இறந்தோரும், இருப்போரும்)  

1 யோவான் 2:25 நித்திய ஜீவனை அளிப்பேன் என்பதே அவர் நமக்குச் செய்த வாக்குத்தத்தம்

                                                                                                                                                                      இறந்தோர் அடைந்ததை, இருப்போர் பற்றிக்கொள்ளவேண்டும்.

                                                                                                                                                                      ஆதிமுதற்கொண்டே மனிதமுளையானது காரியங்களை ஒரு தற்காலிக அல்லது காலஅளவுகோளின் அடிப்படையிலேயே புரிந்துகொள்ளவும், விளக்கம் சொல்லவும் முயன்று வருகிறது.  அவனை பொறுத்தமட்டில் எல்லோருக்கும் ஒரு கால எல்லை அல்லது முடிவு  உண்டு என்றே நினைக்கிறான். 

                                                                                                                                                                    அவனுடைய பெற்றோர், பெற்றோரின் பெற்றோர் இருக்கிறார்கள் என்றாலும் அவர்கள் ஒரு நாளில் இருக்கபோவதில்லை.  கல்லறை களில் அவன் பார்ப்பது ஒருவரின் பெயர், அவருடைய  பிறந்த நாள், அவருடைய இறந்த நாள்.    பிறப்புக்கும் இறப்புக்கும் இடையே உள்ளது தான் மனித வாழ்க்கை என்பது அவன் தார்ப்பரியம்.   காலம் மற்றும் இடத்தின் விதிகளுக்கு உட்படாத ஒன்றையும் அவன் அறியான்.   ஒருவர் நித்தியம், சதாகாலம், நீடிய வாழ்வு என்று சொல்லும்போது, அவனுடைய அறிவுதிறன் அதனை முழுமையாக ஏற்கவோ, புரிந்துகொள்ளவோ, கற்பனை செய்யவோ தயங்குகிறது. 

வாழ்ந்துகொண்டே இருப்போமா? ஆமாம். நம்பமுடியாத ஒன்றாக இருந்தாலும் அது உண்மை.  அது தேவன் நமக்கு அருளும் பெரிதான ஈவு.  ஆனால், அழிவுக்கு ஏதுவான இந்த சரீரத்திற்குள் நமக்கு  நித்திய வாழ்வு உண்டு என்று அவர் சொல்லவில்லை.  அது அசாத்தியமானதும் நடைமுறைக்கு ஒத்துவராததுமான ஒன்று.  அப்படியானால்? 

                                                                                                                                                                       அசிசியின் தூய பிரன்ஸிஸ் சொலுகிறார்: நம்முடைய மரணத்தில் தான் நாம் நித்திய ஜீவனுக்குள் பிறக்கிறோம்

                                                                                                                                                                        கோரி டென் பூம் சொல்வது என்னவென்றால:   நித்திய வாழ்வு நம்முடைய என்பது நாம் பரலோகம் சென்றவுடன் ஆரம்பிக்கும் ஒன்றல்ல.  நீங்கள் எப்போது இயேசுவை ஏற்றுக்கொள்கிறீரகளோ அன்றே அது தொடங்கிவிட்டது.   அவர் ஒருவரையும் புறம்பே தள்ளுவதில்லை.  அவர் உங்களுக்காக காத்துக்கொண்டிருக்கிறார்

                                                                                                                                                                  மறுபிறப்படைந்த விசுவாசி 20, 40, 60, ஏன் 100 வயதுக்கூட வாழ்ந்திடலாம்.   ஆனால், நித்தியத்தின் பார்வையில் அவைகள் ஒரு சிறு துளி.   அவனுக்கு வாழ்க்கை மரணத்தில் தான் ஆரம்பிக்கிறது.  தேவனோடுள்ள வாழ்வு.   அழுகை, வேதனை, வியாதி, பெலவீனம் போன்ற ஒன்றுமே இல்லாத  வாழ்க்கை.  சிலர் சொல்லலாம், பரலோகம் என்று ஒன்று இல்லை என்று.  அது அவர்களுடைய வரையறுக்கப்பட்ட சிந்தையுணர்வு.  ஆனால் நாம் நிற்பதோ வாக்குத்தத்தத்தில்!   விசுவாசிகளாகிய நாம் நிலையான, நித்திய வாழ்விற்கு  அழைக்கப்படிருக்கிறோம்.

                                                                                                                                                                      நித்திய வாழ்வு கிறிஸ்துவின் ஈவு (ரோமர் 6:23)

நித்திய வாழ்வு கிறிஸ்துவினால் காக்கப்படுகிறது ( யோவான் 10:28)

நித்திய வாழ்வு கிறிஸ்துவினால் கட்டப்படுகிறது (யூதா 1:21)

                                                                                                                                                                      நித்திய வாழ்வு என்பது ஏதோ நம்முடைய மரணத்திற்கு பின் நாம் பெற்றுக்கொள்ளும்  ஒரு வாழ்க்கையன்று.  இவ்வுலகத்தை விட்டு நாம் குடிபெயரும்போது நம்மோடு கூட எடுத்துச்செல்லும் ஒரு அதிசய வாழ்வு. அதுவரையில் அதை நாம் பற்றிக்கொள்ளவேண்டும், பாதுகாக்க வேண்டும். 

எதை பிடித்துக்கொள்ளவேண்டும்?  சுருங்க சொன்னால், இயேசுவை பற்றிக்கொள்ளுங்கள், போதும். 

(நாளை இதன் நிறைவு)

TRUTH#5 PROMISE (SUCCUMBED AND THE SURVIVING)

 

TRUTH#5 PROMISE

1 Jn_2:25  And this is the promise that he hath promised us, even eternal life.

What the succumbed have atttained, the survivor should hold on. 

Human mind, from time immemorial, has always tried to understand and define things on a temporal or time-based scale.   For a man a day has 24 hours, a week 7 days, a month 30 days, and an year 365 days.  To him everything is finite. 

Even  his grandparents, his parents will be there for a period and will be gone.  What he sees in tombstones is a name or a picture of someone with birth date and death date inscribed?  He does not know anything that does not come under the confines of time and space. When one says eternal, everlasting, ever living it is something which his intellect fails to understand, imagine or accept.

Living forever.  Yes, it may be sound incredible, but it is true.  It is the greatest gift of God to human life.  Living forever in human body is not what God meant.  It would be impossible and impracticable as the body is prone for destruction. Then what is that?  

St.Francis of Assisi quotes, 'It is in dying that we are born to eternal life'

Corrie Ten Doom Says,  'You know, eternal life does not start when we go to heaven. It starts the moment you reach out to Jesus. He never turns His back on anyone. And He is waiting for you.'

A born again believer may live for 20, 40, 60 and even 100 years.  But in the eternal perspective they count as nothing.   To him, life actually begins in death.  A Life with God.  A life in a place where is no tear, no pain, no disease, no weakness.  Some may say, there is nothing called heaven. That is because of their finite thinking.  But we have this PROMISE, we are called to hold on to it.   As believers, we are called to eternally minded.

Eternal life is  Gift of Christ (Romans 6:23)

Eternal life is Guarded by Christ (John 10:28)

Eternal life is  Groomed in Christ (Jud 1:21)

This eternal life is not something we will gain after our death, it is something that we carry with us.  It is something that we are supposed to hold onto.

To hold to to what?  Hold on to JESUS, that is it.

(Ends tomorrow)

 

 

 

TRUTH#4 PROVIDENCE(Succumbed and the Surviving)

 TRUTH#4 PROVIDENCE(Succumbed and the Surviving)

Jesus refused. “First things first. Your business is life, not death. And life is urgent: Announce God’s kingdom (Luke 9:60, The Message)

The Book of Kings records an interesting incident involving four lepers  As outcasts, they survived at the city gates begging.  The nation of Israel was facing two great challenges.  Great famine inside,  formidable enemy outside.  With nothing to eat, they decide to barge into the enemy camp to grab something.  Death, in any case, was imminent.  Starvation or Syrians was the question now!  If life is spared, they will atleast live with some food.  But the story takes with an unexpected twist.  They find not a single solider in that camp.  They had vanished, leaving behind loads of food and fortune.  An act of God.   With  plenty of wealth to settle, these lepers, could have quitely disappeared from there. But they resolved to share this good news wih the King.  

This story is well known to us.  It is often used to reiterate our responsibility of taking the Gospel to the unreached.

I would like to view this from the perspective of a survivor. 

(1) These lepers were living in an uncertain, unfavourable, unfriendly environment - So are we!

(2) The famine in that nation has killed many.  With nothing to eat, death was knocking at their doors too - So with us!

(3) To survive, they decide to do something that defies logic.  Getting into an enemy camp is akin to putting your hand in lion's mouth.  No way they will be spared.   They chose to act than to remain idle - So we should!

(4) Providentially and miraculously,  their lives were spared.  Spared not for a morsel of food, but for a lifetime of fortune. Spared  to share this good news to the King,  Spared by God, not Syrians - Spared are we!

It is true that we have lost our loved ones during this pandemic. 

It is also true that we, who remain, have either overcome or yet unaffected by this.

God spared those lepers, saved them from an imminent death for a GREAT purpose.

I believe God has spared me not to relish the fortune but publish the good news that JESUS IS GOD!

We are alive, not because we are healthy. We are alive because of His providence.  We are alive because of His purpose.

The lepers tarried not. They said let us go.  How about us?

Tomorrow….

 

 

 

 

சத்தியம்#4 தேவத்தீர்மானம் (இறந்தோரும் இருப்போரும்)

 

 

சத்தியம்#4 தேவத்தீர்மானம் (இறந்தோரும் இருப்போரும்)

அதற்கு இயேசு: மரித்தோர் தங்கள் மரித்தோரை அடக்கம்பண்ணட்டும்; நீ போய், தேவனுடைய ராஜ்யத்தைக்குறித்துப் பிரசங்கி என்றார் (லூக்கா 9:60).

இராஜாக்களின் புத்தகத்திலே நான்கு குஷ்டரோகிகளை பற்றிய ஒரு சுவாரஸ்யமான சம்பவத்தை நாம் வாசிக்கிறோம்.   இவர்கள் பட்டணத்தில் வாசலுக்கு வெளியே பிச்சையெடுத்து பிழைத்துவந்தார்கள்.   அந்த நாட்களில் தேசம் இருபெரும் சவால்களை சந்தித்துக்கொண்டிருந்தது.  ஒரு பக்கம் கொடிய பஞ்சம், இன்னொரு பக்கம் தேசத்தை சிறைபிடிக்க காத்திருக்கும் எதிரி நாட்டு படை.  சாப்பிட ஒன்றும் கிடைக்காததால் இந்த நான்கு பேரும், துணிவுகொண்டு, எதிரிகளின் பாளையத்திற்குள் செல்ல முடிவெடுக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு ஒன்று புரிந்துவிட்டது.  சாவு நிச்சயம்.  பட்டினியால் வருமா அல்லது எதிரிகளின் பட்டயத்தினால் வருமா என்பதே கேள்வி?  துணிந்தவனுக்கு துக்கம் இல்லை என்பது போல், அவர்கள் புறப்பட்டார்கள்.  கிடைத்தால் சாப்பிடுவோம், இல்லாவிடில் சாவோம் என்று முன்னேறினார்கள்.

கதையில் ஒரு எதிர்பாராத திருப்பம்.   எதிரிகளின் பாளையத்தில் ஒரு ஈ காக்காவும் இல்லை.  உணவுபொருட்களையும், விலையேறப்பெற்ற சகலவித வஸ்துக்களையும் அங்கேயே விட்டுவிட்டு அவர்கள் எங்கு மாயமானர்கள் என்று தெரியவில்லை. அது ஒரு தேவச்செயல். தேவையான பொருட்களை எல்லாம் எடுத்துகொண்டு அங்கேயிருந்து அவர்கள் அமைதியாய் நழுவியிருக்கலாம். ஆனால் அவர்கள் அப்படிச்செய்யவில்லை,  இந்த அச்சர்யமான நற்செய்தியை இராஜாவிடம் சொல்லவேண்டும் என்று தீர்மானித்தார்கள்.

இது நமக்கு  தெரிந்த கதை தான்.  அறியாத மக்களுக்கு சுவிசேஷத்தை அறிவிக்கும் பொறுப்பினை உணர்த்துவதற்கு அடிக்கடி சொல்லப்படும் கதை.

ஆனாலும்,  இருப்போர் அல்லது இன்னும் பிழைத்திருப்போரின் பார்வையில் இதனை நான் இவ்விதமாய் அணுக விரும்புகிறேன்.

 (1) இந்த குஷ்டரோகிகள் ஒரு அநிச்சயமான, ஒரு பாதகமான, உதவி கிடைக்கபெறாத ஒரு சூழலிலே வாழ்ந்துவந்தார்கள் - நாமும் கூட!

 

(2) பஞ்சத்தினால் அநேகர் மடிந்திருக்கலாம். அடுத்தவேளை உணவில்லாத இவர்களுடைய வீட்டு கதவையும் மரணம் தட்டாமல் இல்லை - நம் நிலையும் அப்படியே!

 (3) பிழைத்திருக்கும்படிக்கு இவர்கள் அறிவீனமாய் தோன்றும் ஒரு காரியத்தை செய்ய துணிகிறார்கள்.  எதிரிகளின் கூடாரத்திற்குள் நுழைவது என்பது சிங்கத்தின் வாயில் கையை விடுவது போல்தான்!   தப்பிக்கவே முடியாது.   ஆனாலும், சும்மா இருந்து சாவதை காட்டிலும் ஒன்றை முயற்சித்துத் தான் பார்போமே என்று தீர்மானித்தார்கள் - நாமும் அப்படி செய்தால் என்ன?

 

(4) தேவனுடைய முன்தீர்மானத்தின்படியே  அவர்களுடைய வாழ்க்கை ஆச்சரியமாய் காக்கப்பட்டது.   ஒருவேளை உணவுக்காக அவர்கள் காக்கப்பட்டார்களா? இல்லை, ஜீவகாலம் முழுவதும் சுகித்து வாழ்வதற்கு அவர்கள் காக்கப்பட்டார்கள்.   இராஜாவுக்கு இதனை அறிவிக்கும்படி அவர்கள் காக்கப்பட்டார்கள்.   எதிரிகளின் கையிலிருந்து இவர்கள் தப்பித்துக்கொண்டார்கள் என்றல்ல,  இவர்கள் தேவனால் காக்கப்பட்டார்கள்.  - நாமும் காக்கப்பட்டுள்ளோம், யாரால்?!

இப்பெருந்தொற்று நாட்களில் நாம் நம்முடைய உறவுகளை இழந்தது என்னவோ உண்மைதான். ஒரு ஈடுசெய்யமுடியாத இழப்பு.

பிழைத்திருக்கும் நாம், ஒன்று இந்த வியாதியை வென்றவர்களாய் இருப்போம் அல்லது இதுவரையில் அதன் பாதிப்புக்கு ஆளாகாமல் இருப்போம்.

சாவை எதிர்பார்த்திருந்த அந்த குஷ்டரோகிகளை,  தேவன் ஒரு பெரிதான நோக்கத்துடன் காப்பற்றினார்!

என்னையும் தேவன் இந்த நாட்களில் காப்பாற்றியிருப்பது, என் வாழ்க்கையை அனுபவிப்பதற்கு மட்டுமல்ல,  ஒரு நற்செய்தியை அறிவிப்பதற்கும்.  இயேசுவே ஆண்டவர் என்றும் அந்த அற்புதமான செய்தியை பரைசாற்றுவதற்க்கு.

நாம் பிழைத்திருப்பதற்கு நம்முடைய ஆரோக்கியமா காரணம்? இல்லை. அது அவருடைய தயவு, அவருடைய தீர்மானம். அவருடைய நோக்கம் நம்மில் நிறைவேறும்படிக்கே நாம் பிழைத்திருக்கிறோம்.

குஷ்டரோகிகள் தாமதிக்கவில்லை.   'வாருங்கள் போவோம்' என்றார்கள்.  உங்கள் பிரதியுத்தரம் என்ன?

நாளை….

 

 

சத்தியம்#2 : பொறுமை (இறந்தோரும் இருப்போரும்)

 

சத்தியம்#2 : பொறுமை

லூக்கா 21:19 உங்கள் பொறுமையினால் உங்கள் ஆத்துமாக்களைக் காத்துக்கொள்ளுங்கள்.

ஒருமுறை இயேசு தம் சீடர்களிடம்,  ஆத்துமாவைக் கொல்ல வல்லவர்களாயிராமல், சரீரத்தை மாத்திரம் கொல்லுகிறவர்களுக்கு நீங்கள் பயப்படவேண்டாம்; ஆத்துமாவையும் சரீரத்தையும் நரகத்திலே அழிக்க வல்லவருக்கே பயப்படுங்கள் என்றார் (மத்தேயு 10:28)

கொரோனா, புற்றுநோய், மாரடைப்பு.   அழிவினைக் கொண்டுவரும் வியாதிபெலவீனங்களுக்கு நாம் என்ன பெயர் கொடுத்தாலும் சரி, இவைகள் ஒவ்வொன்றும் நம்முடைய சரீரத்தை மட்டுமே தாக்கக்கூடிய வலிமைபடைத்தவை. சரீரம் என்பது கழற்றிப்போடக்கூடிய போர்வை என்றும்  வெளியேறும் கூடாரம் என்றும் வேதம் சொல்லுகிறது.  சுகமோ சுகவீனமோ, நம்முடைய சரீரங்கள் அழிவுக்கு ஏதுவானைவைகளே!  மனித உறுப்புகளின் திறன் வயது செல்ல செல்ல குறைந்துகொண்டே போகும்.  இது படைப்பின் நியதி!

அதே சமயம் நம்முடைய ஆத்துமா, அந்த உள்ளான மனிதன், அந்த உண்மையான மனிதன் அப்படிப்பட்டதன்று மரணம் சம்பவிக்கும்போது இச்சரீரத்தை இங்கே விட்டுவிட்டு பரமவாசஸ்தலத்தில் குடியேறச்  செல்கிறோம்.  வைரஸ் கிருமி நம்முடைய சரீரத்தை பாதிக்கலாம், உடலுறுப்புகளுக்கு சேதத்தையும் விளைவிக்கலாம்.  ஆனால் அவைகளால் நம்முடைய ஆத்துமாவை தொடவோ,  தீண்டவோ முடியாது.   மருத்துவமனை படுக்கையில் இருக்கும் நோயாளியை நான் காப்பாற்றமுடியாது என்று மருத்துவர் அறிவிக்கும்போது  அவர் அந்த பிணியாளியின் அத்துமாவை அல்ல, அவர் தங்கியிருக்கும் சரீரத்தையே குறிப்பிடுகிறார்.

தேவபிள்ளையின் ஆத்தும ஏற்கனவே ஒருரால் காக்கப்பட்டுவிட்டது.  அது மரணத்தில் இடம்பெயருகிறது, அவ்வளவுதான்! 

சடுதி மரணம், சாகடிக்கும் கொள்ளைநோய் நமக்குள் ஆயிரமாயிரம் கேள்விகளை எழுப்பிடலாம்.   ஏமாற்றத்தின்  உச்சத்திற்கு சென்ற யோபின் மனைவியைப் போல், ஒருவேளை, நாம் தேவனை சபிக்கலாம், அவருடைய உண்மையை சந்தேகிக்கலாம், நன்மையை நம்பாமலும் போகலாம்.  பொறுமையின்மையினால் சவுல் தன் இராஜ்யத்தை இழந்தான், இஸ்ரவேலர் கானானை இழந்தார்கள், வாக்குத்தத்தம்பண்ண தேசத்திற்குள் மக்களை நடத்தும் சிலாக்கியத்த்தை மோசே இழந்தான்,  அவசரப்பட்டு தேவனுடைய பெட்டியை தொட்ட உசா உயிரையே இழந்தான்.   பொறுமையை இழந்ததினால் தங்கள் வாழ்க்கையில் பெரும் நஷ்டத்தை சந்திக்க அநேகரின் கதைகளை வேதம் பட்டியலிடாம்ல் இல்லை.

இப்படிபட்டவைகளின் நிமித்தம், உங்கள் வாழ்க்கைப் படகும் தத்தளித்துக்கொண்டிருக்கலாம்.    ஆனால் பொறுமையுடன் இருங்கள்.  காரண காரியங்களை நீங்களாகவே யோசித்து, யூகித்து, அனுமானித்து, அழுதுகொண்டிருக்கவேண்டாம்.  தேவனுக்கு இடங்கொடுங்கள்.   உங்கள் வாழ்க்கையை இன்னொரு விசை அவரிடம் ஒப்புக்கொடுங்கள்.   நீங்கள் ஒன்றிலும் குறைவுள்ளவர்களாயிராமல், பூரணராயும் நிறைவுள்ளவர்களாயும் இருக்கும்படி, பொறுமையானது பூரண கிரியை செய்யக்கடவது.(யாக்கோபு 1:4)

பொறுமையின்மை ஒரு நோய்.  பொறுத்தார் பூமியாள்வார்!

வாசியுங்கள்:  ரோமர் 5:3,4  ரோமர் 15:5,  2 கொரி  6:4,  யாக்கோபு 1:3,  எபிரேயர் 10:36, எபிரேயர்  6:12

 

 

 

 

 

Truth#2 Patience (Succumbed and the Surviving)

   

   TRUTH#2 : PATIENCE (Succumbed and the Surviving)

Luke 21:19 In your patience possess ye your souls

Jesus once told his followers, to not fear the ones who could only kill the body but not the soul, but fear the one who is able to destroy both soul and body (Math 10:28)

Covid, Cancer, Cardiac arrest. Whatever be the disorder, they can only infect or affect our body which is nothing but a cloak, a tent in which we dwell. In health or in sickness, our bodies are prone for destruction. The effectiveness of human organs decline as we age. We are created that way.

But our Soul, the real person, the real me is not so. It is only this soul which changes its abode to heaven, when the body stops. A virus can damage our body, even collapse our organs, but has no power to touch our Souls. In the hospital bed, when a doctor affirms that he cannot save the patient, he is referring only to the physical being, not life per se. A person whose soul is already saved by the Lord steps into another phase, after death. 

A sudden death, a destructive disease may give birth to innumerable questions.  Like the grieving wife of Job, one may choose to curse God, doubt his faithfulness, suspect his goodness.  Impatience cost Saul his kingship, Israelites their promised land, Moses the privilege of leading his people into Canaan and Uzza his own life.  The Bible chronicles many such stories of people who lost their destiny due to their own impatience.   

Maybe your life boat is toppled after a bad news, a misfortune, a tragedy.  But be patient.  Don’t lament by drawing your own quick conclusions, assumptions, postulations.  Surrender and submit your life to God.  Let patience have her perfect work, that you may be perfect, wanting in nothing (James 1:4)

Be patient, be not a patient!

Read further: Rom 5:3,4  Rom 15:5,  2 Cor 6:4, Jas 1:3,  Heb 10:36, Heb 6:12

 

Like

Comment

Share

*சத்தியம்#1 - சமாதானம் (இறந்தோரும் இருப்போரும்)*

 

சத்தியம்#1: சமாதானம்   

யோவான் 14:27 சமாதானத்தை உங்களுக்கு வைத்துப்போகிறேன், என்னுடைய சமாதானத்தையே உங்களுக்குக் கொடுக்கிறேன்; உலகம் கொடுக்கிறபிரகாரம் நான் உங்களுக்குக் கொடுக்கிறதில்லை. உங்கள் இருதயம் கலங்காமலும் பயப்படாமலுமிருப்பதாக.

சமாதானம் என்ற வார்த்தை எபிரேயத்தில் ஷாலோம் என்று அறியப்படுகிறது.   ஷாலோம்  என்றால் ஏதோ சண்டை சச்சரவு இல்லாத நிலை, அமைதி, நிசப்தம் என்பது மட்டுமல்ல.   அது நலமுடைமை, ஆரோக்கியம், செழிப்பு, இளைப்பாறுதல், பாதுகாப்பு மற்று முழுமையை  குறிப்பிடுக்கிறது. 

இயேசுவை பின்பற்றும்படி எல்லாவற்றையும் விட்டுவந்த சீடர்கள் தங்களுடைய நாட்களை எல்லாம் இயேசுவோடுகூட செலவழித்தார்கள்.  மூன்றரை ஆண்டு காலம் அவர்கள் இயேசுவோடுகூட பயணித்தார்கள், ஊழியம் செய்தார்கள், புசித்தார்கள், குடித்தார்கள், உறங்கினார்கள்.  இயேசு இல்லாமல் அவர்கள் ஒரு நாளும் இருந்ததில்லை.  அவர்களுடைய ஒட்டுமொத்த உலகமும் இயேசு, இயேசு என்றே இருந்தது. பூமியிலிருந்து தான் எடுத்துகொள்ளப்படுவேன் என்று அவர் தன் நண்பர்களுக்கு அறிவிக்கும்போது, அவர்கள் குழும்பி  திகைத்து  கலங்கிப்போனார்கள்.  அவர்கள் அப்படி ஆகக்கூடாது என்று வாதாடினார்கள், கேள்விக்கேட்டர்கள். இயேசு இல்லாத ஒரு வாழ்வை அவர்களால் யோசித்தும் பார்க்கமுடியவில்லை.  இயேசு மரிப்பார் என்பதை ஏற்க அவர்களுக்கு மனமேயில்லை.

நம்முடைய வீட்டிலும், நம்முடைய உறவுகள் தீடீரென்று நம்மைவிட்டு பிரிந்துபோகும்போதோ அல்லது மருத்துவர்கள்  நாள் குறிக்கும்போதோ நாம் கலக்கமடைகிறோம்.   தூக்கமின்றி, நிம்மதியின்றி தவிக்கிறோம்.    அவர்களை இழக்க நாம் தயாராக இல்லை.  கூடுதல் சிகிச்சை, கூடுதல் செலவு, கூடுதல் ஜெபம், கூடுதல் உபவாசம் என்று நம் முயற்சிகளை கூட்டிக்கொண்டேபோகிறோம்.  ஆனால், கடைசியில் நாம் எதிர்பாராத காரியம் நடக்கவேசெய்கிறது.

இயேசுவானவர் உண்மையில் தம்முடைய சீடர்களை வரப்போகும் ஒரு நெருக்கடியான, இருளான, சவால்மிகுந்த காலக்கட்டத்திற்கு தயார்படுத்திக்கொண்டிருந்தார்.   அதிக பணத்தையோ, மிகுதியான சொத்தையோ,  பெரிய ஊழியத்தையோ அவர் அவர்களுக்கு விட்டுச்செல்லவில்லை.  சொல்லப்போனால், அவர் ஒன்றையுமே அவர்களுக்கு விட்டுச்செல்லவில்லை.  ஆனால் அவர்களிடம் அவர் தன்னுடைய விலையேறப்பெற்ற பொக்கிஷத்தை கொடுத்தார். சமாதானம் எனும் பொக்கிஷம்.  அவருக்கே சொந்தமான சமாதானம்.

இயேசுவானவர் அவர்களிடம் சொன்னதை எளிய வார்த்தைகளில் நான் பொழிப்புரை செய்வேனானால் அது இப்படித் தான் இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன் "நண்பர்களே, என்னுடைய மரணம் உண்மையில் ஒரு பெரிய பயத்தை, அழுத்தத்தை உங்களுடைய இருதயத்தில் உருவாக்கும்.   ஒரு தொற்று வியாதியை போல் அது உங்களை கொல்லவும் செய்யலாம்  ஆனால், என்னிடம்  அதற்கான எதிர்மருந்து, ஒரு தடுப்புமருந்து, ஒரு தீர்வு உண்டு.  உலகத்திலே அந்த மருந்து கிடைக்காது.   அது நான் கொடுக்கும் என்னுடைய சமாதானம்.   என் சீடர்கள், என் உடன்-சுதந்தரர்களாய் இருக்கும் உங்களுக்கு மட்டுமே உரிய சமாதானம் அது.   நான் அந்த சமாதானத்தை உங்களுக்கு விட்டுசெல்லுகிறேன்.  இந்த சமாதானம் எனும் தடுப்பூசியை உங்கள் வாழ்க்கையில் நீங்கள் எடுத்துக்கொண்டால்  துக்கம் மற்றும் பிரிவின் தாக்குதலை உங்களால் நிச்சயமாய் எதிர்கொள்ளமுடியும்.

இயேசு கிறிஸ்துவின் சீடர்களான் நாமும் கூட இயேசுவை நம் சொந்த இரட்சகராக ஏற்றுக்கொண்டபோதே இந்த சமாதானத்தை பெற்றுக்கொண்டோம்.

துக்கம் மற்றும் துயரத்தின் பாதிப்புகளிலிருந்து உங்களை தற்காத்துக்கொள்ள 'இயேசுவின்' சமாதானம் என்கின்ற இந்த தடுப்பு மருந்தை நீங்கள் எடுத்துகொள்ளவேண்டும்.

உங்களுக்கு சமாதானம் உண்டாவதாக!

நாளை…