தேவனுடைய பிரியம் | வாக்குத்தத்த வார்த்தை | ஜூன் 2021

 

தேவனுடைய பிரியம்

சங்கீதம் 149:4 கர்த்தர் தம்முடைய ஜனத்தின் மேல்  பிரியம் வைக்கிறார்; சாந்தகுணமுள்ளவர்ளை இரட்சிப்பினால் அலங்கரிப்பார்

 2021-ஆம் ஆண்டின் சரிபாதிக்குள் வந்துவிட்டோம்.  இந்த ஆண்டு இப்படிப் போகும் என்று நாம் ஒருவரும்  எதிர்பார்க்கவில்லை.  ஏப்ரல் மே மாதங்கள் நமக்கு ஒரு விடுமுறையின் காலம்.  சொந்த ஊர், சுற்றுலா தலங்கள் என்று மனமகிழ்ச்சியாய் நம்முடைய விடுப்பை கழித்துவந்தோம்.  ஜூன் வந்ததும் சாலைகள்  பள்ளிக்கு செல்லும் பிள்ளைகளின் ஆரவாரத்தினால்  கலைகட்ட தொடங்கும்.  அந்த நாட்கள் திரும்புமோ?  இனி வரவேண்டும் என்று நம்புகிறோம், ஜெபிக்கிறோம்.

சுற்றி நடக்கும் காரியங்கள் நம்மை கலங்கவைக்கிறது.   எங்கும் பயம், கவலை, கூச்சல், குழப்பம்.   அன்பு உறவுகளின் எதிர்பாரா மறைவு தேறின விசுவாசிகளையும் தடுமாறச் செய்கிறது.  இனி சம்பவிப்பது என்ன?  வரிசையில் அடுத்து யார்?

பாடுபட்ட பக்தன்   

சில ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பாக யோபு என்ற ஒரு மனிதன் வாழ்ந்துவந்தான்.   தேவனுக்கு பயந்து  அவருடைய வழிகளிலே நடந்த ஒரு உத்தமன்.   நன்மை ஒன்றும் குறைவுபடாத பாக்கியவான்.   ஒரு குறிப்பிட்ட நாளில் அவனுடைய குடும்பத்தின் தாக்கின் சூறாவளிக் காற்று அவனுடைய எல்லாவற்றையும் ஒரே நாளில்  அழித்துபோட்டது.    பேர், புகழ், அந்தஸ்து, சொத்து, சுகம், பிள்ளைகள் என்று எல்லாமே ஒருசேர தரைமட்டமானது.  சரும  தொற்றுக்கு ஆளான அவன் தன் இறைநம்பிக்கையை உதறிவிட்டு  இறந்திடவேண்டும் என்று அறிவுறுத்தப்பட்டான். அதனை அவன் ஏற்கவில்லை, ஆனாலும் அவன் படும் பாடுகளுக்கான காரணத்தை அவனால் புரிந்துகொள்ளமுடியவில்லை.  தேவனோடு அவனுக்கு உண்டான ஒரு அற்புத சந்திப்பு அவன் பார்வையை மாற்றியது.  கேள்விகளுக்கு பதில் கிட்டவில்லை என்றாலும், அவனுடைய  உறுதிக்கான பலனை அவன் இரட்டிப்பாய் பெற்றிட்டான்.  நம்முடைய நெருக்கத்தின் நாட்களிலும், அநிச்சயமான சூழ்நிலையிலும், நாம் புலம்பிக்கொண்டிராமல், தேவனை கேள்விக்கேளாமல், அன்று யோபு சொன்ன அந்த வாக்கியத்தை நாமும் சொல்லிப் பழகவேண்டும்."தேவரீர் நீர் சகலத்தையும் செய்யவல்லவர். நீர் செய்ய நினைத்தது தடைபடாது" அன்று யோபு சொன்ன அதே வசனத்தை நாமும் சொல்லிடவேண்டும்.  ஆம். யோபின் பதில் தேவனுக்கு பிரியமாய் இருந்த காரணத்தினால் தேவன் அவனை இரட்டிப்பாக ஆசீர்வதித்தார்!

 அவருடைய ஜனம், அவருடைய பிரியம்

1 கொரி 10:5  அப்படியிருந்தும், அவர்களில் அதிகமானபேர்களிடத்தில் தேவன் பிரியமாயிருந்ததில்லை, ஆதலால் வனாந்தரத்திலே அவர்கள் அழிக்கப்பட்டார்கள்.

தம்முடைய ஜனத்தை (இஸ்ரவேலை)ஆசீர்வதிப்பதே கர்த்தருக்கு பிரியம் என்று வேதம் உரைக்கிறது.   அவர்களுக்கு கஷ்டத்தையும் வேதனையையும் உண்டாக்க அவர் ஒருபோதும் விரும்புவதில்லை.  தேவஜனங்கள் அவரை விட்டு விலகும்போது பாடுகளை அனுபவித்தார்களே ஒழிய மற்றபடியல்ல.   அது தேவனால் உண்டானதன்று, அது அவர்களுடைய கீழ்ப்படியாமையின் பலன்.  ஆனாலும், அவர்கள் மனந்திரும்பி தேவனிடமாய் திரும்பும்போது,  தேவன் அவர்களை குணப்படுத்தி தேசத்திற்கு சேமத்தை அருளவே விரும்பினார்.  தேவனுக்கு பிரியமல்லாத வழிகளை நாம் தெரிந்தெடுக்கும்போதும் அல்லது தேவனுக்கு பிரியமாய் நாம் நடந்துகொள்ளாதபோதும் நம்முடைய வாழ்க்கையை குறித்த தேவதீர்மானங்கள் தடைபடுகின்றன்.   தேவனுடைய பிள்ளைகள் என்று அறியப்படலாம்.  விசுவாசிகள் என்ற பட்டப்பெயரையும்  பெற்றிடலாம்.  அபிஷேகம் பெற்று அந்நிய பாஷைகளையும் பேசிடலாம்.  ஆனால் நாம் தேவனுக்கு பிரியமில்லாத ஒரு வாழ்க்கையை வாழ்ந்துகொண்டிருப்போமானால்,  வனாந்திரத்தில் அலைந்து திரிந்து, நாம்  போய்சேரவேண்டிய இடத்தை அடையாமலேயே  நம் ஓட்டத்தை முடித்துவிடுவோம்.   அவருடைய ஜனங்களுக்கு தேவன் வாக்குப்பண்ணியுள்ள நன்மைகளும், ஆசீர்வாதங்களும் ஒப்பற்றவை. மேலும் காணப்படுகிறவைகளையல்ல, காணப்படாதவைகளை நோக்கியிருக்கிற நமக்கு அதிசீக்கிரத்தில் நீங்கும் இலேசான நம்முடைய உபத்திரவம் மிகவும் அதிகமான நித்திய கனமகிமையை உண்டாக்குகிறது (2 கொரிந்தியர் 4:17)

இந்த இக்கட்டான காலத்திலும்,  கர்த்தர் நமக்கு அருளும் ஒரு வாக்குத்தத்தம், ஒரு நம்பிக்கையின் வார்த்தை, "கர்த்தர்  உன்மேல் பிரியமாய் இருக்கிறார்.  கர்த்தர் இரட்சிப்பினால உன்னை அலங்கரிப்பார்". ஆமென்.

தம்முடைய ஜனத்தின் மேல், உண்மையில், தேவனுக்கு ஒரு அளவற்ற பிரியம் உண்டு.  ஒரு நன்மையையும் அவர்களுக்கு அவர் வழங்காதிரார்.  ஆனாலும், இந்த வார்த்தை நிதர்சனமாக,  இந்த வாக்குத்தத்தம் நிறைவேற,  அவருடைய ஜனமாய் இருக்கும்படி அழைக்கப்பட்ட நாம் அவருடைய ஜனமாக நிலைத்திருக்கவேண்டும்.   இந்த தியானத்திலும்,  தேவன் தம்முடைய ஜனங்களிடத்தில் எதிர்பார்க்கும் ஐந்து முக்கிய தகுதிகளை, ஐந்து   காரணிகளை நாம் இப்போது கவனித்திடுவோம். இப்படிபட்டவர்களிடத்தில் தேவன் தம் பிரியத்தை வைக்கிறார்  

(1) அவருக்கு பயப்படுவோர் (துதி, கனம், மகிமை)

தமக்குப் பயந்து, தமது கிருபைக்குக் காத்திருக்கிறவர்கள்மேல் கர்த்தர் பிரியமாயிருக்கிறார் (சங்கீ 147:11)

தேவனுக்கு பயப்படுவது என்றால் என்ன?  அவரை கண்டு அஞ்சுவதா?  இல்லை.   அவர் யாராக இருக்கிறார் என்பதை புரிந்துகொண்டு அவரிடத்தில் நாம் வெளிப்படுத்தும் ஒரு பயபக்தி, ஒரு மரியாதை.  சுருங்கச் சொன்னால், கர்த்தருக்கு பயப்படுவது என்பது அவருடைய கட்டளைகளை கைகொள்வது,  அவருடைய வழிகளிலே நடப்பது,  பரிசுத்த வாழ்க்கை வாழ்வது,  தீமையை வெறுப்பது போன்றவைகள்.   இப்படிபட்டவர்களிடத்தின் தேவன் பிரியமாய் இருக்கிறார்.   பயம் என்ற வார்த்தை வேறு ஒரு பொருளையும் கொண்டது.  ஒருவித பீதி, அச்சம், கலக்கம், நடுக்கம்.      இருள்சூழ்ந்த இந்த நாட்களிலே, அநேகர் பயத்தின் பிடியில் சிக்கியுள்ளார்கள்.   வேதம் சொல்லுகிறது,  தேவன் மனிதனுக்கு பயத்தின் ஆவியை கொடாமல்,  அன்பு, பெலன் மற்றும் தெளிந்த புத்தியை தந்துள்ளார் என்றே சொல்லுகிறது (2 தீமோ 1:7).   பயத்தின் ஆவி பிசாசினிடத்திலிருந்து நமக்கு வருகிறது.   வியாதியை குறித்த பயம், மரணத்தை குறித்த பயம், எதிர்காலத்தை குறித்த பயம் என்ற பல்வேறு பயவுணர்வுகள்.   "பயப்படாதே"  சொல் வேதாகமத்தில் 365 தடவை வருகிறதாம்.  வருடத்தில் 365 நாட்கள் என்றால் ஒவ்வொரு நாளும் நாம் பயப்படாமல் வாழ்வேண்டும்.  பயம் என்பது ஒரு இயற்கையான உணர்வென்றாலும், பயம் ஒரு ஆவியாக மாற நாம் இடமளிக்கக்கூடாது. அது நம்முடைய சுபாவத்தையே மாற்றிப்போடும், ஆட்கொள்ளும் ஒரு காரியமாக அது மாறிவிடக்கூடாது.    பூரண அன்பு பயத்தை புறம்பே தள்ளும்.

கர்த்தருக்கு பயந்து அவருக்கே மகிமை செலுத்துங்கள்!

(2) அவரை நம்புவோர்  (உறுதியான விசுவாசம்)

விசுவாசத்தினாலே நீதிமான் பிழைப்பான், பின்வாங்கிப்போவானானால் அவன்மேல் என் ஆத்துமா பிரியமாயிராது என்கிறார் (எபிரேயர் 10:38)

கர்த்தருக்கு பயப்படுகிறவன், அவர்மேல் தன் நம்பிக்கையை வைத்திடுவான். எபிரேயருக்கு எழுதின நிருபத்தில், அதன் ஆக்கியோன்  திட்டமும் தெளிவுமாக  சொல்லுகிறார் "விசுவாசமின்றி தேவனை பிரியப்படுத்துவது கூடாத காரியம்" என்று(எபிரேயர் 11:6).   சந்தேகிக்கிற, கேள்விக்கேட்கிற, கலக்கமடைகிறவனிடத்தில் தேவன் பிரியமாய் இரார். உங்கள் விசுவாசம் ஒருவேளை அற்பமாகவும், குறைவாகவும் இருக்கலாம்.  ஆனால் அது பெருகவேண்டும் என்ற ஒரு வாஞ்சை, விருப்பம் இருக்கவேண்டும்.   செவிடும் ஊமையுமான ஆவியை கொண்ட மகனின் தந்தை எப்படி "என் அவிசுவாசம் நீங்கும்படி எனக்கு உதவிசெய்யும்" என்று கேட்டதுபோல நாமும் விசுவாசத்தை துவக்குபவரும் முடிக்கிறவருமாகிய இயேசுவை நோக்கி விசுவாசிக்கும் கிருபையருளும்படி வேண்டிக்கொள்ளவேண்டும்.  விசுவாசிக்கிறவன் மெய்யாகவே தேவமகிமையை காண்பான் (யோவான் 11:40)

நாம் தரிசித்து நடவாமல், விசுவாசித்து நடக்கிறோம்.

(3) அவருடைய இரக்கத்தை நாடுவோர்(கிரியை அல்ல கிருபை)

தமக்குப் பயந்து, தமது கிருபைக்குக் காத்திருக்கிறவர்கள்மேல் கர்த்தர்பிரியமாயிருக்கிறார். (சங்கீ 147:11)

தேவனுடைய இரக்கத்தின்மேலும், அவருடைய அன்புள்ள தயவின்மேலும் நம்பிக்கை உடையவர்கள் யார்?  தேவன் இரக்கமும், உருக்கமும், நீடியசாந்தமும், கிருபையுமுள்ளவர் என்பதை நாம் அறிந்திருக்கிறோம்.  தேவன் இரக்கமுள்ளவர் என்ற அறிவை கொண்டிருப்பது ஒன்று, அந்த அறிவின்மேல் சார்ந்திருப்பது முற்றிலும் வேறொன்று.    முந்தைய வசனத்தில், சிலர் குதிரைகளின் பலத்திலும், வீரனுடைய கால்களிலும் தங்கள் நம்பிக்கையை கொண்டிருப்பார்கள்.  அது நம்முடைய கிரியைகள், முயற்சிகள், ஜெபங்கள்,  காணிக்கைகள் மற்றும் நம்முடைய சொந்த வழிகளை குறிப்பிடுகிறது.  பணபெலமும் ஆள்பெலமும் நம்மிடம் இருக்கலாம்.   ஆனால் அது நம்முடைய பெருமையாக, வலிமையாக, அஸ்திபாரமாக மாறிவிடக்கூடாது.    இந்த நாட்களில் அடிக்கடியாய் நாம் கேள்விப்படும் ஒரு செய்தி. அதிக சொத்துக்களும், கோடிக்கணக்கான பணமும், மிகுந்த செல்வாக்கும் கொண்ட மனிதர்களும் புகழ்பெற்ற மருத்துவமனைகளில் இத்தொற்றை வெல்லமுடியாமல் மரிக்கிறார். மெய்யாகவே, அவர்களுடைய பணமோ,அதிகாரமோ அவர்களை காப்பாற்றமுடியவில்லை.   தன் பெலத்தை சாராமல் தேவனுடைய நித்திய இரக்கம் மற்றும் அவருடைய அன்புள்ள தயவின்மேல் நம்பிக்கை வைத்து அவரையே நோக்கி கூப்பிடும், அவரை நாடும் மனிதர்மேல்  தேவன் எப்போதும் தம் பிரியத்தை வைக்கிறார்.   "தாவீதின் குமாரனே, எனக்கு இரங்கும்"  என்று கூக்குரலிட்ட பார்வையற்ற பர்திமேயுவின் பக்கம் இயேசுவின் கவனம் திரும்பிற்று.

கர்த்தரின் இரக்கங்களை என்றும் பாடுவேன்

(4)  மனத்தாழ்மையுடையோர் (இணக்கமுள்ளவர், சமாதானம் விரும்புவோர்)

கர்த்தர் தம்முடைய ஜனத்தின்மேல் பிரியம் வைக்கிறார்; சாந்தகுணமுள்ளவர்களை இரட்சிப்பினால் அலங்கரிப்பார் (சங்கீ 149:4)

அவர் சாந்தகுணமுள்ளவர்களை, இணக்கமுள்ளவர்களை அல்லது தாழ்மையுடன் இருப்பவர்களுக்கு 'இரட்சிப்பை அலங்காரமாக உடுத்துகிறார்' என்று வாசிக்கிறோம். பரிசுத்த வேதாகமம், தாழ்மையுள்ளவர்களுக்கு, சாந்தகுணமுள்ளவர்களுக்கு  எண்ணற்ற நன்மைகளை வாக்குப்பண்ணுகிறது.    நம்முடைய ஜெபங்கள், உபவாசங்கள், காணிக்கைகள், நற்கிரியைகளை இவைகள் எல்லாவற்றிலும் தேவன் நம்முடைய மனத்தாழ்மையில் பிரியப்படுகிறார். 1 பேதுரு 5:5 சொல்லுகிறது," பெருமையுள்ளவர்களுக்கு தேவன் எதிர்த்து நிற்கிறார்,  தாழ்மையுள்ளவர்களுக்கோ கிருபை அளிக்கிறார்".  நிச்சயமாகவே, நாம் தேவனுக்கு விரோதமாக நிற்கமுடியாது. நாம் தேவன் பட்சத்தில் இருக்கவேண்டும். தேவன் நம் பட்சத்தில் இருக்கவேண்டும். சாந்தகுணமுள்ளவர்களை தேவன் எப்படியெல்லாம் அலங்கரிக்கிறார் என்பதை சங்கீதங்களின் புத்தகம் நமக்கு பட்டியலிடுகிறது

(1) தேவனருளும் திருப்தி(22:26)

(2) தேவவழிநடத்துதல்(25:9)

(3) தேவனுடைய சுதந்தரம் (37:11)

(4)  தேவசமாதானம் (37:11)

(5) தேவனால் வரும் உயர்வு(147:6).

இந்த ஒவ்வொரு ஆசீர்வாதத்தையும் நீங்கள் சுதந்தரிகக்வேண்டும் என்பதே தேவனுடைய விருப்பம்! அல்லேலூயா!

சாந்தகுணமுள்ளவர்கள் பாக்கியவான்கள்.

 

(5) நற்காரியங்களை செய்திடுவோர் (கனிவுள்ள தயவினால் உண்டாகும் செயல்கள்)

அன்றியும் நன்மைசெய்யவும், தானதர்மம்பண்ணவும் மறவாதிருங்கள்; இப்படிப்பட்ட பலிகளின்மேல் தேவன் பிரியமாயிருக்கிறார் (எபி 13:16)

கிறிஸ்து இயேசுவுக்குள் நற்கிரியைகளுக்காகவே நாம் உண்டாக்கப்பட்டுள்ளோம் என்று வேதம் நமக்கு சொல்லுகிறது.  மனுஷருக்கு முன்பாக நம்முடைய ஒளி பிரகாசித்தாலேயொழிய தேவனுடைய நாமம் நம்முடைய வாழ்க்கையில் மகிமைப்படாது.   ஒரு கிறிஸ்தவன், ஒரு விசுவாசி, ஒரு அபிஷேகம் பெற்றவன் தனக்காக வாழும்படி அழைக்கப்படவில்லை.  தேவனுக்கு பயப்படுதல், அவரை நம்புதல், அவர் இரக்கத்தை நாடுதல் மற்றும் தாழ்ந்துபோதல் எல்லாம் நல்லது.  ஆனால், அவைகள் எல்லாம் நம்முடைய பக்திவிருத்திக்கே.  இயேசுவின் பிள்ளை இயேசுவைப் போல் இருப்பான்.  இயேசுவைப் பற்றி வேதம் சொல்லுகிறது, அவர் ஊழியம் கொள்ளும்படி வராமல், ஊழியம்செய்யவே வந்தார் என்று.   கிறிஸ்துவின் சரீரத்திலேயும், அதற்கு வெளியிலும் நீங்கள் வெளிப்படுத்தும் உங்களுடைய உதாரத்துவமான கொடுத்தல், தளராத உழைப்பு,  சிந்தித்து செயலாற்றும் நற்காரியங்கள்  மிகமிக முக்கியமானவை.   ஒருவேளை நம்முடைய தசமபாகம், காணிக்கை, ஆவிக்குரிய ஜீவியம் போன்றவைகளில் நாம் உண்மையுள்ளவர்களாய் இருக்கலாம்.   ஆனாலும்,  இவைகளில் பலி காணப்படுகிறதா?   வெட்டப்படுதல், கொல்லப்படுதல், இரத்தம்சிந்துதல் இல்லாமல் பலி இருக்காதல்லவா?  பலி நமக்கு வலியை கொண்டுவரவேண்டும்.   உங்கள் நற்கிரியைகளில் தியாக உணர்வு இருக்கவேண்டும். எகிப்தை விட்டு புறப்பட்டு கானானை நோக்கி பயணித்த இஸ்ரவேல் ஜனங்கள் சொற்பகால அசெளகரியங்களை பொறுக்க இயலாமல் புலம்பினர். இயேசுவானவர் தன்னுடைய பரலோக செளகரியாங்களை துரந்தாலேயொழிய பூமியில் பிறக்கமுடியாது.  அவர் தேவனுடைய குமாரனாக இருந்தாலும், ஒரு சாதாரண மனிதனை போல் வாழ்ந்தார்.  தாகத்தையும், பசியையும், களைப்பையும் உணர்ந்தார்.  அவர் களிகூரவும்  அழவும் செய்தார்.   அவர் நன்மை செய்பவராகவே சுற்றித் திரிந்தார்.  "இவர் என் நேசக்குமாரன், இவரில் நான் பிரியமாய் இருக்கிறேன்" என்ற சாட்சியை தன் பிதாவிடம் திரும்ப திரும்ப பெற்றுக்கொண்டார்.

தீமையை விட்டு விலகி நன்மை செய்.

இயேசுவாக இருந்திடு

இயேசுவானவர் பூமியில் வாழ்ந்த நாட்களில், இரண்டு தருணங்களில், பிறர் பார்க்கும் வண்ணம் வானத்திலிருந்து ஒரு சத்தம் உண்டானது.   அது, "இவர் என்னுடைய நேசகுமாரன், இவரில் நான் பிரியமாயிருக்கிறேன்" என்று பரமதந்தை குமாரன் இயேசுவை பற்றி சொன்ன வார்த்தைகள்.   ஞானஸ்நானம் எடுக்கும்போது, பிதாவின் சித்தத்திற்கு அவர் தம்மை முழுவதுமாக ஒப்புக்கொடுத்தது வெளிப்பட்டது.   மறுரூப அனுபவத்தில் அவர் நியாயப்பிரமாணம்  மற்றும் தீர்க்கத்தரிசனங்களின் நிறைவேறுதலாக இருக்கிறார் என்பது காணப்படுகிறது.   பிதாவின் விருப்பத்தை நிறைவேற்றும் தன் மகன் இயேசுவில் தேவன் மிகவும் பிரியமாயிருந்தார்!

கிறிஸ்தவர் என்ற பெயரை பெற்றிருப்பது மட்டும் தேவனை பிரியப்படுத்தாது.   எப்படி இயேசுவின் வாழ்க்கையும், கீழ்ப்படிதலும் தேவனுக்கு பிரியமாய் இருந்ததோ, எப்படி இயேசுவின் நாமம் எல்லா நாமங்களை காட்டிலும் மேலான நாமமாக உயர்த்தப்பட்டதோ,  மெய்யாகவே, தேவன் நம்முடைய வாழ்க்கையை  அவருடைய இரட்சிப்பினால், அவருடைய நன்மையினால், அவருடைய கிருபையினால்  அலங்கரிப்பார். அல்லேலூயா!

கர்த்தர் உங்களை ஆசீர்வதிப்பாராக.

அவருடைய பணியில்!

வினோத் குமார்.

தேவநிழல் ஊழியங்கள்

PLEASURE OF GOD | Promise Word | June 2021

 

PLEASURE OF GOD  (June 2021)

Psa 149:4  For the LORD taketh pleasure in his people: he will beautify the meek with salvation.

We have come half way into the year 2021.   Nobody wanted this year to shape up the way that it has become today.   April-May used to be our vacation season.  We would go to our native places, check into holiday spots and do everything to enjoy our break.  In June, the roads would again be frenzy with students commuting to start their new academic year.  Will that era ever return?  We are hopeful and praying that it would.   

The environment is truly depressing.   Fear, worry, confusion, commotion all around.    Unexpected  loss of loved ones is making even the best of the believers despondent.   What to expect now? Who is next in the line?

Suffering Servant

Thousands of years ago there lived a person by name Job.  A man who feared God. A man richly blessed.  A sudden calamity that striked from nowhere takes everything away.  His possession, power, progenies, all gone.   The prince became a pauper, overnight.  A terrible skin infection comes upon him and he is asked to forsake God and commit suicide.   Though he never complied with that,  he could hardly come to terms with what was happening to him.  A dramatic encounter with the Lord altered his perception.  His questions were unanswered but his steadfastness was rewarded.   One of the most sublime statements of the Bible. *I know that you can do all things, and that no purpose of yours can be thwarted*" came from his mouth.  

In our times of travail, in seasons of uncertainty, instead of lamenting and questioning God, we should learn to do what Job said.  God was indeed pleased with Job's response and restored all his fortunes.        

His people, His pleasure

1 Cor_10:5  But with many of them God was not well pleased: for they were overthrown in the wilderness.

It pleases God to bless His people(Israel), the Bible says.  He is not interested in inflicting pain upon them.  Rather, people suffered when they moved away from Him.  Their suffering was not God's design, but a derivative of their own disobedience.  When they repented and returned to the Lord, God was pleased to heal the land and bless them again.   Logically, the purposes of God concerning us gets annulled when we fail to  please him or when we live in such a way that is not pleasing to him.   We may be called God's children or even believers.  We may even be called the anointed ones.  But our lives will get caught in the wilderness delaying and even denying our promised land.  The promises and blessings of being HIS people is unparalleled.   I am reminded of the words of Apostle Paul who says in 2 Corinthians 4:17  "For our light affliction, which is but for a moment, worketh for us a far more exceeding and eternal weight of glory".  Therefore, we should be mindful to live a life which pleases God in every way.

And the promise from the Lord to you and me for June 2021 is "The Lord taketh pleasure in you, The Lord will beautify your life with Salvation".  Amen and Amen!

The Lord is indeed pleased with HIS people.  He will withold no good thing from them. Will a father retain anything from his child?  Never.  However, for this word to become real,  for this promise to become a reality, we who are called to be his people should  learn to REMAIN His people.  In this meditation, we look at FIVE key imperatives that God expects in HIS people, that God wants HIS people to exemplify in their lives.  This is not an exhaustive list.  There are many, but we focus only on five for our submission, for our edification.

(1) THAT FEAR HIM (Praise, Honour and Glory)

Psa 147:11  The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.

What is fearing the Lord?  Is it getting afraid of the Lord?  No.  It is an holy reverence and respect to God for who He is.   Fearing the Lord means walking in His ways, keeping his commandments,  living a holy life, hating the evil, to name a few.   God is pleased with such.   This word fear can also mean a phobic condition.  In these times,  many are under the dominion of Spirit of Fear.  The Bible says that God has not given to us the Spirit of fear, but love, power and sound mind   (2 Tim 1:7).  The Spirit of fear comes from the devil.  Fear about disease, death, dangers, future and  ever so many things.   The phrase 'Fear not' comes atleast 365 times in the whole Bible.  That means all the days of the year.   Fear may be a typical reaction, but we must never allow that to become a spirit, something that could control and alter our nature.   Perfect love casteth away all FEAR!  One who fears for everything cannot please God.

Fear God and give glory to HIM!

(2) THAT BELIEVE HIM  (Unshakable Faith)

Heb 10:38  Now the just shall live by faith: but if any man draw back, my soul shall have no pleasure in him.

One who feareth the Lord, must also place his faith, unassailable trust in Him.    In the book of Hebrews, the author makes a very categorical statement when he says, "It is impossible to please God without faith (Heb 11:6)".  God cannot be happy with a doubting, questioning, suspecting mind.  In the wilderness, the Israelites doubted God. God was utterly displeased with that.   Your faith may be little, or even inadequate, but we should also yearn for it to grow.   Just as the father of the son with unclean spirit sought the Lord to help him in his unbelief (Mark 9:26), we should pray to the 'author and finisher' of faith to give us the Spirit of faith.  One who believes shall surely see the Glory of God (John 11:40). 

We walk by Faith, not by sight.

(3) THAT SEEK MERCY (Grace not works)

Psa 147:11  The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.

Who are those who hope in God's mercy, who put their hope in his unfailing love?    We all know that God is merciful, gracious,longsuffering and abundant in goodness and truth.  Having a knowledge is one thing, relying and walking upon it is quite another thing.  The previous verse says that  some put their trust in the strength of the horse and the legs of man.  It speaks of our works, our efforts, our prayers, our offerings and even our own ways.    We may have the money or muscle power.  But that should not become our boast, our strength, our foundation.   Now and then we come across news of rich, successful, wealthy and influential losing their battle against Covid despite spending a fortune in the premium hospitals.  Surely, their money and might could not save them.    God is pleased with the one who always seeks, calleth out and trusteth in Him, in His God's Loving Kindness, His everlasting mercies than his own strength. "Son of David, Have mercy on me", the loud cry of blind Bartimaeus drew the attention of Jesus.

I will sing of the mercies of the LORD for ever.

(4) THAT ARE MEEK (Humble, endearing, amiable)

Psa 149:4  For the LORD taketh pleasure in his people: he will beautify the meek with salvation.

The ESV translation puts it this way, "He adorns the meek with salvation".   The Bible, especially the Psalms, lists ever so many blessings of the meek.  More than our prayers, our fastings, our offerings, our good deeds, I feel that God is pleased with the humble.  1 Peter 5:5 says warns  to us that  "God opposes the proud but gives grace to the humble.". Certainly, we cannot be standing opposite to God.  We need to be on God's side.   God should be on our side. 

The book of Psalms lists out some of the ways he beautifies the meek.  May all these blessings come upon your life.

(1) Divine Satisfaction (22:26)

(2) Divine Guidance (25:9)

(3) Divine Inheritance (37:11)

(4) Divine Peace (37:11)

(5) Divine Promotion (147:6).  Hallelujah!

Blessed are the meek.

(5) THAT DO GOOD (Acts of Loving Kindness)

Heb 13:16  Do not neglect to do good and to share what you have, for such sacrifices are pleasing to God.

The Bible says that we are his workmanship created in Christ Jesus unto good works.  God's name in our life can never be glorified unless our lights shine before men through our good works.  A Christian, is not called to live for himself.   Fearing, trusting, seeking mercy and being humble is all good.  But that helps only in our edification.   If you are a child of God, you need to be like Jesus.  Jesus came not to be served, but to serve.   Your generous giving,  tireless labour, thoughtful deeds for the needy both in and outside the Body of Christ matters much   Maybe we are sincere in our tithes, offerings and even spiritual  life.    But is there a sacrifice involved?  A sacrifice involves cutting, bleeding and killing.  A sacrifice bringeth pain. Your good deeds should be sacrificial. The Israelites were on a journey to a land flowing with milk and honey.  They were expected to bear with slight inconvenience.  They complained, they murmured over their discomforts.  On the other hand, Jesus relinquished his heavenly comforts to come to the earth.  Even though he was  God, he lived a normal human life.  He was thirsty, he was hungry, he was tired, he rejoiced and even wept.  About him the Bible says, he went about doing good.  That made His father declare to the world that "This is my beloved Son, in whom I am well pleased"

Depart from evil, and do good;

BE JESUS

On two  occasions, God acknowledged Jesus by speaking directly from heaven. When he took baptism at the river of Jordan,  when he appeared along side Moses and Elijah at the Mount of Transfiguration, the testimony that thundered from heaven was "This is my beloved Son, in whom I am well pleased'.   In Baptism, his submission and surrender to God's will was revealed.  In Transfiguration, fulfilment of both Law and Prophecy in him was represented.   God was pleased with His son Jesus. 

Being known as christian is not going to please God.   Just as the life and deeds of Jesus was pleasing to God, our life and deeds should also be pleasing to God.  Just as the name of Jesus was exalted above all the name, SURELY GOD WILL BEAUTIFY OUR LIFE WITH HIS SALVATION, HIS GOODNESS, HIS GRACE.  Hallelujah!

God bless you! In His Service,

Vinod Kumar

God's Shadow Ministries  

கொந்தளிக்கும் அலைகள் (ஓர் பார்வை)

 கொந்தளிக்கும் அலைகள் (ஒரு பார்வை)

கடந்த ஓரு வாரத்தில் கொந்தளிக்கும் அலைகள் என்ற blog பதிவில் கவனித்த சத்தியங்களின் சுருக்கத்தை சற்றே திரும்பிபார்த்திடுவோம்.

1.     1.நம் வாழ்க்கையில் வீசும் நெருக்கத்தின் அலைகளை தேவன் நிச்சயமாகவே அமர்த்துவார், அமர்த்தவல்லவர்.

2.     2,மூச்சுவிட முடியாமல் தவிக்கும்  நம் மக்களுக்கு ஜீவனையும் சுவாசத்தையும் கொடுக்க நம் தேவனால் கூடும்.

3.    3.நல்லாரோக்கியத்தை அருளக்கூடிய தேவனுடைய மருத்துவம்: துதி, அறிக்கை, பொறுமை, உட்பார்வை, வார்த்தை    

4.     4.இன்னல்கள், இடர்பாடுகளுக்கு இடையில் தேவனை உறுதியாக பற்றிக்கொள்வதே பூரண சமாதானத்தின் இரகசியம்.

5.     5.வியாதி எனும் சத்துருவைக் கண்டு நாம் அஞ்சவேண்டிதில்லை, மாறாக தேவன்பெலத்தினால் அவைகளை முறியடிக்கிறோம்.

6.     6.தேவப்பிள்ளைகள் ஆரோக்கியத்தை அருளும் இலைகளாய் இருக்கவேண்டும்

7.     7.தேவனை விசவாசக்கிறவன் நிலையாற்ற வாழ்விலன்ரு, நித்திய ஜீவனில் ம்பிக்கையுடன், நோக்கத்துடன்  இருக்கவேண்டும்.

 

  (கொந்தளிக்கும் அலைகள் தொடரும்…)

1.     

Raging Waves: ( A Review)

 

RAGING WAVES ( A REVIEW  - WEEK I)

 Let us rewind and review what we saw during the last seven days, under the blog post titled Raging Waves.

1.     Our God is able able and willing to silence all the troublesome waves and winds upsetting our life boat.

2.     Our God is able to breathe HIS oxygen and HIS life to us.  The breathe will help us to live and walk in Spirit.

 

3.     Praise, Confession, Patience, Self introspection and God's Word - Medicines prescribed by Heavenly Physician.

4.     Perfect Peace in the midst of all trouble and travails comes only when our heart and mind is glued to God.

 

5.     Disease and illness are not the adversaries to be feared, but to be faced upfront.   By His strength we overcome them.

 

6.     People of God should live like the leaves of the Tree of Life:  Providing Shade and Breeze

 

7.     A believer should not get bogged down  by the cares of this world. But his focus and target should always be to attain eternal life.

 

(Raging waves continues…)

 

 

கொந்தளிக்கும் அலைகள் (7/14): ஐந்து கோட்பாடுகள்

 

கொந்தளிக்கும் அலைகள் (7/14)

ஐந்து கோட்பாடுகள்

யோவான் 3:15: தன்னை விசுவாசிக்கிறவன் எவனோ அவன் கெட்டுப்போகாமல் நித்திய ஜீவனை அடையும்படிக்கு, உயர்த்தப்படவேண்டும்.

பூமியிலே பிறக்கும் ஒவ்வொரு மனிதனுடைய வாழ்க்கையும் ஒரு காலாவதி தேதியோடுகூட வருகிறது.   நம்முடைய பாட்டனார்களின் சந்ததி,  முப்பாட்டனார்களின் சந்ததி நம்மைவிட்டு கடந்துசென்றுவிட்டது.   அவர்கள் இப்ப்பூமியில் தோன்றினர், வாழ்ந்தனர் பின்னொரு நாளில் மரித்தும்போயினர்.     ஒரு தலைமுறை போகிறது, மற்றொரு தலைமுறை வருகிறது.   ஒரு மனிதன் மரிக்கிறான்.  இன்னொரு மனிதன் (ஓரு குழந்தையாக) பிறக்கிறான். அன்றியும், ஒரேதரம் மரிப்பதும், பின்பு நியாயத்தீர்ப்படைவதும், மனுஷருக்கு நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறபடியே (எபிரேயர் 9:27)

ஆனாலும், நம்முடைய நெருங்கிய உறவுகளின் உயிர் இப்பெருந்தொற்றுக்கு இரையாவதை, இளம் குடும்பத்தலைவர்கள் இப்போராட்டத்தில் மாண்டுமடிவதை,  இளம்பிஞ்சுகளை அனாதையாக்கிவிட்டு அம்மாக்கள் மருத்துவமனையிலிருந்து நேரே கல்லறை தோட்டத்திற்கு போவதை எல்லாம் கேட்கும்போது நம்முடைய உள்ளம் சுக்குநூறாக உடைகிறது.  மனிதவாழ்க்கையில் மரணம் தவிர்க்கமுடியாத ஒன்றாக இருக்கலாம். ஆனால், ஏன் இவ்வளவு சீக்கிரத்தில்? என் இந்த விதத்தில்?  இளம் தம்பதிகளுக்கு ஏன்?  வல்லமையான தேவஊழியனின் வாழ்க்கை ஏன் இவ்வளவு சிக்கிரத்தில் முடியவேண்டும்?   கேள்விகள் ஏராளம்.   உண்மையில் இச்சம்பவங்கள் எல்லாம் நம் நெஞ்சை பிளந்து ஒருவித சோர்வுக்குள்ளாக்கி நம்மை கலக்கமடையச்செய்கிறது.   எவ்வுளவுதான் கேட்டாலும், என்னதான் யோசித்தாலும் எல்லா கேள்விகளும் நாம் பதில்களை பெற்றுக்கொள்ளவேமுடியாது.  வாழ்க்கையை படைத்தவனின் கேள்விக்கேட்க நமக்கு என்ன அதிகாரம்?  ஒரு துயரநிகழ்வு ஏற்றுக்கொள்வது மிகக் கடினம்.  உண்மையின் நிதர்சனத்தை ஏற்றுக்கொள்ள வாரங்கள், மாதங்கள், ஏன் வருடங்களும் செல்லலாம்.  ஆனாலும், காரியத்தின் காரணம் நமக்கு வெளிப்படும்முன், இருக்கிறவராகவே இருக்கின்ற தேவனுடைய நன்மை, நம்பகத்தன்மை,  உண்மை போன்றவைகளின்மேல் நமக்குள்ள பற்றுறுதியை நாம் ஒருகாலும், ஒருபோதும் இழந்துவிடக்கூடாது.    மரணத்தை நம்மால் ஒரு தடுக்கமுடியாது போகலாம்.   நம்முடைய வாழ்க்கை தன் கையில் கொண்டவரின் மேல் நமக்குள்ள கவனம் மற்றும் விசுவாசத்தை நாம் இழந்துவிடக்கூடாது.

இப்போதும் ஜீவனோடும், சுகத்தோடும் பெலத்தோடு இருக்கும் நாம் (வியாதியிலிருந்து மீண்டோரும்) இனி என்ன ஆகுமோ என்ற யோசனையில் தங்கள் வாழ்க்கை கழித்திடாமல்,  பின்வரும் சத்திய குறிப்புகளை தங்கள் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு நொடிபொழுதிலும் சிந்தித்து செயலாற்றவேண்டும்.

 

(1) இன்றைக்கும் ஒரு புதிய நாளை, புதிய வாரத்தை  தேவன் என் வாழ்வில் கூட்டிக்கொடுத்தற்காக *ஆண்டவரை துதித்து ஸ்தோத்தரிக்கவேண்டும்*    இருக்கிறவைகளுக்காக உளமாற கர்த்தருக்கு நன்றிசெலுத்தி, இல்லாதவைகளுக்காக புலம்புவதை விட்டிடவேண்டும்.

(2) ஒரு காரணத்தோடு, ஒரு நோக்கத்தோடு உங்கள் வாழ்க்கையை தேவன் நீட்டித்திருக்கிறார்.  *உங்களை குறித்த நோக்கம் என்னவென்பதை அறியுங்கள்*

(3) *நம்முடைய நாட்களின் தொகை எண்ணப்பட்டுள்ளது* என்பதை ஒத்துக்கொண்டு (தேவனுடைய கணக்கின்படி) நம்முடைய நேரம் முடிவுக்கு வரும்போது நாமும்கூட எல்லைக்கோட்டை தொடவேண்டும் என்பதை அறிந்துகொள்ளவேண்டும்.

(4)  உங்களை சுற்றியுள்ள் மக்களுக்கு ஒரு உதவியாளராக, பங்களிப்பவராக, ஆசீர்வாதமாக  இருக்க தீர்மானியுங்கள். எவ்வளவு நாட்கள் வாழ்கிறோம் என்பதல்ல, நாம் *எப்படி வாழ்கிறோம்* என்பதே முக்கியம்.

(5)  ஒரு விசுவாசியின் இலக்கும் குறிக்கோளும்  பூமியில் தன் வாழ்நாட்களை எவ்வளவு காலம் நீட்டிக்கவேண்டும் என்று  இராமல்,  ஓட்டத்தை முடிக்கும்போது தேவன் வாக்குப்பண்ணியுள்ல இன்னும் மேலான, மகிமையான, நித்தியவாழ்க்கைக்கு முன்னேறவேண்டும் என்று இருக்கவேண்டும்.  உங்கள் பயணம் அந்த முடிவை நோக்கி இருக்கட்டும்.

(ஜீவிக்கிறோம்..)

 

Raging Waves (7/14) : Five Principles

FIVE PRINCIPLES

Joh_3:15  That whosoever believeth in him should not perish, but have eternal life.

I do believe that  we are  mature enough to understand and accept the fact that human life on earth comes with an expiry date.    The generation of our grandparents, greatgrandparents has passed away. They were born, they lived and they died.   One generation goes and another generation comes. One person dies, another person comes (or born).  The Bible says that it is appointed unto men once to die, but after this judgement.  (Heb 9:27)

However, when the lives of our loved ones are consumed by this infection, when the young breadwinners lose their battle, when the young moms depart leave their kids, our hearts find it difficult to accept the same.  Death may be inevitable. But why so soon? Why this way?  Why would a loving God allow a life to be lost, when the family is still young?  Why should the innings of a mighty servant of God be curtailed?  The questions galore.  Truly it is depressing, devastating, disappointing.   However hard one may find, you may not be able to find the right and apt answer for all the questions.   Who can question the mind of the author?  Accepting a calamity may be hard, it may even take days, months, years to get reconciled with this fact.  But acknowledging the goodness, trustworthiness, faithfulness of God, even when we do not see the full picture, is something that we ought not to lose.   We may not be able to stop somebody from dying.  But we must never lose the focus and faith that we have on HIM who holdas our life!

Now,  those who are alive and well  (including the recovered) instead of wondering as to what is going to happen  should contemplate the following  TRUTH FACTORS every moment of their life. 

(1) *Praise and thank God* for adding another hour, another day, another week in your life. Be grateful for what you have, stop grumbling for what you have not. 

(2) Understand that your life has been spared/extended by God not without a reason. *Know your purpose*.

(3) Accept the fact that *our days are numbered* and we may hit the endline when our time (according to God) comes to an end.

(4) Determine to be a blessing, to be a contributor, to be a helper to those around you.   It is not how long you live, *it is HOW you live that matters* in the end.

(5) The goal and target of a believer is not to prolong his days on earth, but to get *promoted to a better, glorious and everlasting life* promised by God.  Work towards that destination.

(We live..)